ZONDAG 15 OKTOBER 2023 OM 9.30 UUR IN OUDWOUDE
VIERDE ZONDAG VAN DE HERFST

De dienst is te volgen via: https://www.kerkomroep.nl/#/kerken/11138

Thema: ‘Ben je er klaar voor?’

Lezing uit de Bijbel: Jesaja 25: 6-9 en Matteüs 22: 1-14

Beste jongeren en ouderen,
samen gemeente van Jezus Christus,

Het is mooi om af en toe een feestje te kunnen vieren.
Met gezelligheid, het ontmoeten van anderen, samen genieten van het goede leven.
Het heeft alles te maken met geloven en kerk-zijn, ook al denken we daar misschien
niet zo snel aan, bij feest.
De kerk wordt soms maar saai en ongezellig gevonden, en zeker in deze tijd nu de
groep kleiner wordt, is er niet echt sprake van een feeststemming.
Eigenlijk is dat wel heel vreemd, en de omgekeerde wereld.
Want in de bijbel wordt het koninkrijk van God verschillende keren vergeleken met
een feest.
En dat is eigenlijk ook wel logisch, want de bijbelse boodschap is een boodschap van
bevrijding en liefde, van een nieuw begin.
Het is een blijde boodschap, wij kunnen er vrolijk van worden, omdat we er bij God
mogen zijn en tot ons recht kunnen komen. Maar is daar ook iets van te merken?
Laten we ons echt raken door de blijde boodschap en als dat zo is, kunnen anderen
daar dan ook iets van ervaren?
Dat hoeft niet op een manier die niet bij ons past, het kan heel goed op onze eigen
manier, in alle eenvoud en bescheidenheid.
Maar er mag dus best wat vrolijkheid zijn in de kerk.
In ieder geval komt in de bijbelgedeelten van vandaag duidelijk naar voren dat het
Koninkrijk van God wordt gezien als een feest, een bruiloft.
In Jesaja 25 hebben we gehoord hoe God een feestmaal houdt voor alle volken.
Er kan feest gevierd worden, omdat God een toevlucht is voor mensen, en hen
bevrijdt van de macht van de tirannen.
Hij is hun hoop en misschien ook onze hoop.
Ook in Matteüs 22 is sprake van een feestmaaltijd, als beeld van het koninkrijk van
God.
Deze gelijkenis is de laatste in een serie van drie, waarmee Jezus iets duidelijk wil
maken.
Het gezag van Jezus wordt ter discussie gesteld door de religieuze leiders van het
volk.
Daarom vertelt Jezus deze gelijkenissen, die gaan over het rijk van God en over de
vraag wie leeft en handelt in overeenstemming met dat rijk.
In de gelijkenis van het koninklijke bruiloftsmaal houdt de koning een maaltijd voor
de bruiloft van zijn zoon.
Als het in de bijbel gaat over een bruiloft, gaat het vaak niet alleen over de liefde
tussen twee mensen, maar ook over de liefde tussen God en mensen.
Bij de koning wordt in de bijbel meestal gedacht aan God en een bruiloftsmaaltijd is
dus het beeld van Gods koninkrijk.
Samen eten verbindt je met elkaar, dat kunnen wij ook wel ervaren, aan tafel kun je
elkaar in de ogen zien en heb je contact met elkaar.
Het schept gemeenschap en betrokkenheid.
Maar in het verhaal lukt het de dienaren niet om de genodigden over te halen om te
komen, ook al dringen ze nog zo aan.
De dienaren worden genegeerd, mishandeld of zelfs gedood en de koning neemt dan
wraak.
Het gaat er dus helemaal niet zo feestelijk aan toe, het geweld roept, denk ik, ook bij
ons wel vragen op.
Het is een beetje ongemakkelijk, zeker als we denken an het geweld in onze wereld.
Het komt dus ook in de bijbel voor.
Maar de koning laat het er niet bij zitten.
Hij denkt niet: Dan moeten we het feest maar in eigen kring vieren.
Want een feest is niet denkbaar zonder gasten.
Het koninkrijk van God is niet denkbaar zonder mensen die meedoen.
Dus  zegt de koning tegen zijn dienaren dat ze op pad moeten gaan en iedereen die ze
tegenkomen moeten uitnodigen.
Iedereen is welkom, slechten én goeden.
Dat is wel opvallend dat mensen zomaar van de straat naar binnen worden genodigd.
Niemand wordt buitengesloten, dat is onze wereld op z’n kop.
Want daar worden arme mensen of vluchtelingen of verslaafden heel vaak niet zo
hartelijk ontvangen.
Het gaat er in de gelijkenis niet om wat iemand gedaan heeft, maar wel of hij of zij de
uitnodiging serieus neemt en ook echt komt op het feest.
Dit kunnen we ook op onszelf betrekken.
God nodigt een ieder van ons uit voor zijn Koninkrijk, maar nemen we de uitnodiging
ook echt aan?
Dat wil zeggen: Laten wij ons in ons hart raken door God en richten we ons op Zijn liefde?
We hoeven niet aan God te twijfelen, Hij nodigt ons allemaal uit.
Het maakt niet uit hoe ons leven eruit ziet en wat we allemaal gedaan hebben.
God wil ons erbij hebben, we zijn welkom op Zijn feest.
Dat is inderdaad wel iets om heel vrolijk van te worden.
Maar het is niet iets wat we passief kunnen ondergaan, we zullen ons wel moeten
openstellen voor God en van harte op Zijn uitnodiging ingaan.
Doen wij iets met die uitnodiging van God in ons eigen leven?
Delen we in de feestvreugde om Zijn liefde en bevrijding en laten we ook anderen
daarin delen?
Of hebben we het te druk met onze eigen dingen en horen we de stem van God niet
meer?
Geroepen worden heeft te maken met wie je bent als mens.
Wij worden geroepen om tot onze bestemming te komen, dat wil zeggen: te worden
zoals we door God zijn bedoeld, om echt mens te zijn, want wij mogen er zijn zoals we
zijn.
We kunnen leven uit Gods liefde, dat is de basis van ons bestaan.
En van daaruit kunnen we ook iets voor elkaar en voor anderen betekenen.
Zo worden we tot in het diepst van ons hart geroepen.
Soms gebeurt dat door een medemens, een naaste, die iets in ons wakker roept, die
ons roept om mens te zijn, medemens.
Soms kunnen we ook ervaren dat God ons roept, diep in ons hart.
Om mens te zijn naar Zijn beeld, om tot bloei te komen.
En soms worden we ook geroepen door wat we meemaken.
Dat kan een moment van verwondering zijn in ons leven, van geluk, maar het kan ook
een crisis, een moeilijke periode zijn.
Dat kan ons raken en ons ertoe brengen om dichter bij onszelf en bij God te komen,
om de weg van Zijn liefde te gaan.
Zo kan een ieder van ons, zoals we hier vanmorgen samen zijn, geroepen worden.
Jezus roept ons in deze gelijkenis op om antwoord te geven op de uitnodigende stem
van God door in Zijn feestvreugde te delen.
Maar daarmee is de gelijkenis nog niet ten einde.
We horen hoe een gast zonder feestkleed, zonder bruiloftskleed eruit wordt gegooid.
Hiermee geeft Jezus een waarschuwing.
Nu degenen die eerst waren uitgenodigd niet komen opdagen, is iedereen welkom.
Maar van de nieuwe genodigden wordt wel een houding gevraagd die past bij het
feest van God.
Als wij naar een feest gaan, dan kleden we ons daar op en trekken we mooie kleren
aan.
Kleren zeggen natuurlijk niet alles, maar ze hebben wel invloed op hoe we ons voelen.
Het feestkleed aantrekken betekent dat je iets doet met de uitnodiging van God en dat
je een ander mens wordt door niet alleen aan jezelf te denken.
Het feestkleed is het kleed van gerechtigheid en vrede, het is het kleed van de liefde.
Het gaat erom dat je deelt in het feest en de vreugde ook uitdeelt aan anderen.
De vraag is aan ons allemaal: Houden we ons vast aan onze oude identiteit of zijn we
bereid ons leven te veranderen?
Zijn we alleen gericht op ons eigen geluk, of zoeken we ook het geluk van elkaar en
van anderen om ons heen?
God, de gastheer, nodigt alle mensen wereldwijd uit op het feest van Zijn koninkrijk.
Maar niet iedereen kan delen in Zijn feest.
Sommigen omdat ze niet willen en de uitnodiging afslaan.
Maar er zijn er ook genoeg die wel willen delen in de feestvreugde, maar niet kunnen.
Omdat ze worden tegengehouden door anderen.
Zo is het voedsel in onze wereld nog steeds heel oneerlijk verdeeld.
De arme landen hebben nog steeds moeilijk toegang tot onze westerse markt.
En kwetsbare mensen lijden nog vaak onder het onrecht en geweld van wrede
heersers.
Zoals de mensen in Oekraïne door het gericht zijn op macht en bezit van Poetin.
Alles moet daarvoor wijken, zoveel kwetsbare mensen die omkomen of gewond
raken, zoveel wordt verwoest, zoveel traumatische ervaringen.
En nu het vreselijke geweld in Israël en Gaza, de Palestijnse gebieden, het gevolg van
een jarenlange strijd, waardoor de Palestijnen opgesloten zitten en er geen uitzicht is
op een vredesovereenkomst.
Het zijn altijd weer de gewone mensen die de dupe worde van onrecht en geweld.
Ook in ons eigen land hebben mensen het moeilijk doordat ze te weinig geld hebben
en de prijzen zo hoog zijn.
Geen wonder dat het bij de komende verkiezingen vooral gaat om bestaanszekerheid.
Toch kan het koninkrijk van God niet geblokkeerd worden.
Gelukkig zijn er steeds weer mensen die het feestkleed dragen en die oog hebben voor
hun medemens.
Zo zijn er ook in Oekraïne en in Israël en de Palestijnse gebieden mensen die blijven
werken aan vrede en gerechtigheid.
Zo wordt er wereldwijd aan armen weer een nieuwe kans geboden
En ook in ons eigen land zijn er voedselbanken om mensen de helpende hand te
reiken.
En zo kunnen wij zelf iets betekenen voor onze naaste, voor onze buurman of
buurvrouw, familielid, dorpsgenoot, voor elkaar in de gemeente door een helpende
hand uit te steken.
Aan ons allemaal wordt de vraag gesteld of we de uitnodiging van God serieus nemen
en er ook naar handelen.
Wij zijn allemaal welkom op Gods feest, en dat is een reden om blij en vrolijk te zijn.
Maar dat is niet vrijblijvend, we zullen het ook moeten laten zien in ons dagelijks
leven.
Zoals ook staat in het laatste vers: ‘Velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.
In het verleden zijn deze woorden vaak niet goed begrepen.
Er werd gedacht dat God maar enkelingen had uitverkoren en dat dat allemaal allang
vastlag.
En sommige mensen of kerken wisten dan heel goed wie er wel en wie er niet
uitverkoren waren.
Zo oordeelden mensen over anderen, en dat kan niet de bedoeling zijn.
Volgens mij staat er in deze woorden ook heel wat anders.
Velen zijn geroepen, ook wijzelf worden geroepen, uitgenodigd voor Gods koninkrijk.
Maar we zijn pas uitverkoren, als we ons ook laten roepen en op de uitnodiging
ingaan en als we ook het geluk van anderen op het oog hebben.
Dus niet oordelen over anderen, maar juist ons hart open voor anderen en luisteren
naar wat die ander te vertellen heeft.
Op die manier laten we zien dat we geraakt zijn door de roepstem van God en dat we
bij onze naaste betrokken willen zijn.
Ook dichtbij huis, in ons gemeente-zijn, is dat heel belangrijk, dat wij openstaan voor
elkaar en samen verder gaan, de toekomst in.
Daarover kunnen we morgen met elkaar in gesprek gaan op de gemeenteavond over
het beleid voor de toekomst.
De kerk is kleiner, maar nog steeds heel belangrijk.
Want samen kunnen we Gods liefde blijven vieren en doorgeven aan anderen.
En daar kunnen we blij mee zijn.
Zo kunnen we laten zien dat we echt meedoen aan het feest van God.
Hij nodigt ons uit voor de maaltijd van Zijn koninkrijk.
Laten wij dan op die uitnodiging ingaan door open te staan voor elkaar en voor
anderen.
Zijn wij er klaar voor? 

AMEN

WWilt u per e-mail reageren; klik daarvoor HIER